بتاب خورشید طلایی من
ای عشق تابناک من
حتی اگر زمین و زمان مرا چرخاند،
از تو دور کرد و به شب رسیدم؛
تو بدرخش و تابنده باش
بگذار گیاه از نگاه گرمت جان بگیرد
پرنده آواز بخواند و نسیم گردۀ عشق بپراکند
یلدای من هم روزی به سر خواهد آمد
و روزهایی به بلندای قامت عشق
کنارت خواهم بود.
فاطمه رحمانی
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد 🙂